من سنتين بالظبط كنت عايشة ميكس من المشاعر صعب قوى انه يتعاش حب حياتى ومستقبلى معاه ، قلوعى من جدورى ، غربة لوحدى مغير ونيس ، حفنة من الاصدقاء ممكن وجدهم يهون، ابويا امى لوحدهم ، خوف ، امل ، عشم ، حقيقة ، تغافل عن الحقيقة ، عند ، معافرة ، مجهول ..
- كان عمرى ماخفت من مجهول ديما من الشخصيات اللى مأمنة بقوة الحب ديما مؤمنة وبحد اليقين ان الحب هو القوة الخارقة اللى تقدر تغير بيها اى وكل حاجة ، طاقة الحب ال جوايا هى اللى ساعدتنى انى ماترجعش واكمل السفر على امل لقى بعد السلام ، طبعا مليون يمكن ومليون لحظة خليكى خلينى لاء يالا ، حاول يوصلى انه بالاش لس كنت بقول لما يلاقينى مشيت هايجى هنكمل هنفضل مع بعض لاخر العمر طاقة حب طيرت بيها ووصلت لبلد تانية..
- اول ماوصلت مكنش فيه هدف من وجودى هناك احساس الغربة دة اوسخ احساس ممكن تحسه اوسخ من الموت .. كنت بمشى ابص فى وشوش الناس اللى حواليا معرفهمش ملامح غريبة باهتة ملهاش عنوان مافيهاش روح تايهة مع انها سكنة فى بيوت وليها روتين يومى بتعمله آلات بتتحرك عيون مذعورة طول الوقت زى مايكون فيلم عن أحياء العصابات فى الافلام اصلا من الذعر اللى فى روحهم كانت بتوصلنى نظرة تملانى بالخوف مع ان مافيش شىء فعلى يخوف لا كلاب شارع ولا انسان مريض يتحرش ولا حرامى هيسرقك مع ذلك فى خوف مسيطر ومافيش ايد تطبطب عليك تطمنك..
عاملة النظافة مرة دخلت الحمام كانت بتكلم امها فى التليفون بلغتهم انا مافهمتش كلمة بس انهايرها وجعلى قلبى بعد ماقفلت مسحت دموعها بسرعة بصتلها وحضنتها خافت منى ف الاول وانت بلمسها حاولت اهديها لحد ماهديت وحكيتلى ان مامتها قالتلها ان ابنها عيان وسألتنى انا ام وحشة عشان سايباه فى بلد تانية وهو عيان مش قادرة اكون جمبه ؟ هينسانى؟ سألت اسألة كتير طبعا مالهاش عندى اجابة بس حاولت اطمنها على قد ماقدر..
مع الوقت بدأت تنهار كل اقنعة الناس من حواليا اللى هنا واللى هناك وكله بدأ يظهر على حقيقته اتحطيت فى شدة وطلبت مساعدة القريب منى ماسعدتش اللى اتهربت وقالتلى معييش واللى ماكنتش بترود اصلا واللى مكنش معاه واتصرف عرفت صحبى من كدابى حرفيا قال يعنى انا مكنتش شبعت وساخة اصدقاء واحبة قبل كدة ، الضربة جاتلى م اللى كانو عرفيين انى مش هستحمل ضرب تانى جمعت اللى قدرت عليه وقررت الرجوع لبيتى لقضتى لحريتى حتى لو تحت سلطة ابويا وامى مفلسة مديونة بس اتنفست ..
-اول مانزلت من الطيارة وخرجت برة صالة الوصول شميت الهوا واكتشفت انى قعدت 3شهور مابتنفسش كأنى كنت عايشة على امبوية تنفس صناعى كل حاجة هناك مصنوعة من حديد مالهاش روح مالهاش معالم حتى مية البحر ريحته مش حقيقية كانك موجود فى فيلم كرتون 3D مجسم بس مش حقيقى.
- بعد مارجعت كان علية مواجهة انى ببدأ من الصفر ف كل حاجة بس تانى قوة الحب هى اللة سعادتنى اولا ساعدتنى اسامح ثانيا ابدأ من الصفر فى نفس مجال عملى واحط خطة لسداد الديون ومواجهة حقيقة نفسى وحقيقة الاشخاص ال تغيره من حواليا ، انا بقالى سنتين مكنتش قادرة احكى عن الفترة دى من حياتى ، الحرب اللى حربتها وانا بحافظ عل الحب فى قلبى وانا بعافر انى انا اللى غلط واتحمل مسؤلية غلطى فى وش كل حد كان بينتقضنى محاولة لاجابة السؤال (رجعتى ليه؟) تقبلى لفكرة انك تافهة او مطيورة ومش مركزة ومش عارفة انتى عايزة ايه وقراراتك غلط ومتسرعة ؛ مليون اتهام اتوجهلى وانا مش قادرة ادافع عن نفسى تقبلت انى متهمة منغير جرم حقيقى ارتكبته وصمة هفضل شيلاها فوق كتافى العمر كله .
- دلوقتى معروض علية سفر تانى حالة عامة ضدى من الكوكب انى امشى بس الدافع دلوقتى ، مشاكل مع اهلى كبرت فى السن بقيت عبء مادى ومعنوى حرفيا وعمليا انا عالة عليهم وعل البلد عاطلة مافيش شغل حاليا فى ديون وابويا مش قادر يسددهالى هو مش مطلوب منه اصلا انه يعمل دة رجعت مفلسة تماما تجيلى فرصة تانى اطير عشان اخلص من كل دة وارجع تانى اتقلع من كدورى بغير رغبتى ، حاسة انى بتطرد ، انا وصلت لمرحلة انى عارفة ان مافيش اصدقاء حواليا مافيش الصحاب اللى هنا عيلة دول ولا عيلتى الحقيقية حساهم عيلة يعنى م الاخر حياتى حرفيا مافيهاش عزيز اقدر اتمسك بقاعدى هنا علشانه ، ولا حب ولاجواز ولا شىء.. مع ذلك حاسة انى ثابتة فى مكانى واقفة على ارض صلبة ارضى حتى لو متر فى متر بس ارضى كل ماتمسكت بالارض اتمسكت هي بيك مع كل الوجع والصعوبات والمشاكل على كل المستويات من حواليا بس فى طاقة مقاوييانى طاقة حب برضة بس مش حب شخص حب الارض التاريخ الطبيعة الناس الآمان حتى لو عايشيين تحت خط النار دة مكانى انا اتولدت هنا وهموت هنا ، السفر هيبقى عامل زى اللى اعضاءه كلها وقفت بس متوصل باجهزة مخلياه يتنفس بمجرد ما ينفصل هيموت ، لكن هنا انا عايشة لحد اللحظة اللى هموت فيها وبرضه هتكون موتة طبيعية جدا هرجع للطبيعة اللى جيت منها وروحى هتطير للسما اللى اعرفها وحبيتها وصورتها بعيونى سنين ..
- مش ندمانة على اى حاجة مش هتطرد حتى لو فضلت متهمة فى عيونهم سنين اه موجوعة ومنهارة وزعلانة بس لسة بحارب عشان افضل محافظة على طاقة الحب جوايا مش عايزة اتحول لشخص قاسى كاره لكل شىء ومش حاسس باى حاجة مش عايزة اعيش على امبوبة تنفس صناعى ..
على طول الطريق وأحنا ماشيين كلنا بنشوف, لكن مش بنشوف نفس الحاجة ولا بنشوف بنفس الطريقة,ولا عمر اى اتنين هايشوفه نفس الحاجة بنفس الشكل اللى هى عليه, بما انى حد غاوى تصوير فى هى اسمها لقطات,عشان عدسة الكاميرا زى ننى عنينا,حياتنا لقطات محتاجة نلقطها والشاطر اللى يلقط اللقطة الحية ويبورزها عشان يظهر جمالها...
الاثنين، 22 يناير 2018
طعم الشوارع بيوت
الاشتراك في:
تعليقات الرسالة (Atom)
هناك تعليقان (2):
ربنا يعينك ويسدد عنك ديونك
ويفرح قلبك ويملا حياتك حب اكتر واكتر ويدفي قلبك
أنا فهماة تماما موضوع الارض
وشكرا انك شاركتي البوست دا علشان كل شوية أتاكد ان حد شبهي سافرلي -وانا عمري ماطلعت من مصر- وخد قرار العودة، وان برة مش الجنة المشتهاه ولا حاجة.
أنك سافرتي ورجعتي حتي لو دا صعب دا منتهي منتهي القوة .. اللي بيسافروا ورحهم بتموت وبيبقوا واعيين لده وبيختاروا يكملوا ككتير قوي قوي .. ربنا مايجعلك زي مابتقولي بالظبط عايشة من غير روح ..
الروح اللي زيك أقوي وابقي وحقيقة من كل حاجة في الدنيا دي .. لأن كل حاج باهة وفانية ومتغيرة
بس اللي عارف هو مين وعايز ايه يابخته .. وربنا معاكِ <3
شكرا جدا جدا على الكلام دة وربنا يهون الغربة على كل حد
إرسال تعليق