دايما الاقى حد من اصحابى جى و مضايق او مضايقة قوى ويفضلو يزعقو ويشتكو من حد ساعات ببقى معرفش عنه حاجة اصلا ...
ولما اجى اسألهم طب ايه بس استهدو كدة فى ايه؟؟
يكون الرد انه فلان او فلانة مش حاسيين بينا ولاء وكمان بتقولى او بيقولى انى مش بحبه ولا بقدر ظروفه انا ،انا انا ده انا بحبها جدا هى ازاى مش عارفة هى عندى ايه،فيكون ردى عليهم طب هما عارفيين انكو بتحبهوم قوى كدة ؟
اه طبعا اكيد ،،طب ماهو لو اكيد هيقولو كدة ليه؟منعرفش اهوم هما كدة ناكريين للجميل بقى او مابيحسوش بينا،عندهم حاجات شغلانة عننا
طب وهما ليه بيقولو انكو مش بتحسو بيهم او هما ليه كمان مضايقين منكو؟
مش بنقولك مش فاهمنا مع اننا والله بنحبهم جدا
المشهد ده بشوفو كتير بجد حواليا تقريبا مش فتش حد من صحابى ماحكليش القصة دى"يمكن انا نفسى كمان فترة فكرت كدة" بس لما هديت كدة مع نفسى شوية وصلت لحاجة مهمة اننا بنعانى من مشكلتين مهمين جدا وهما فى رأى اللى بيعملو الحدوتة دى كلها : "مشكلة تواصل،،مشاعرنا خارصة" و اننا "بنعرفش حنط بفسنا مطرح غيرنا"
اول حاجة موضوع المشاعر الخرصة دى: ماحدش قال انهم مش بيحبكو الحب مالوش دعوة بالمشكلة الاساسية اللى هى اننا مابنعرفش نوصل لبعض اللى جوانا لبعض بشكل صح،يعنى ممكن جدا نكون بنحب بعض لكن تصرفتنا مابتقولش ده الحب مش كلام والخرص مش معناه اننا مابنتكلمش لاء معناه اننا مابنحولش نوصل لبعض الحب ده تصرفتنا ما بتقولش ده،تصرفتنا هى اللى خارصة يعنى لازم من شوية اهتمام يقولو اننا بنحب ،مايحسوش اننا بعيد عنهم ، مش بحاجة معينة انا ماعنديش الطريقة كل واحد واسلوبه الخاص بيه،لكن اهم حاجة اننا نقدر نوصل بيها مشاعرنا يعنى نشوف مثلا ايه اللى بيسعدهم ونعمله ،نشوف هما بيحبو ايه نعمله ونشوف اللى بيزعلهم ونحاول على قد مانقدر اننا مانعملوش ،لان كل حد فينا عنده حاجات معينة بيحبها صغيرة وبتسعده وفى حاجات برده ممكن تكون صغيرة جدا بس بضايقهم فنبطل نعملها
اهم حاجة اننا واحنا بنتعامل مع الناس اللى حوالينا نبقى عارفين من جوانا احنا عايزين ايه من علاقتنا بالناس دى يعنى الاصل فى العلاقة انها ابدية ماينفعش نعيش من غير الناس فى حياتنا مهما حصل بينا وبينهم عارفيين اننا مكملين حياتنا مع بعض ،،ولا الاصل ان الناس دى مش فارقة قوى فى حياتنا يعنى لو مشيو من حياتنا مش هتفرق ،،اعتقد ان ده من الحاجات الاساسية جدا اللى لازم نحطها فى اعتبارنا واحنا بنتعامل مع الناس عشان كل حاجة ليها اساس بتمشى كويس
تانى حاجة فكرة " حط نفسك مكانو" الفكرة دى اللى اخترعها بجد عبقرى ،لان احنا كابنى أدمين مختلفين عن بعض ماحناش زى بعض فاكيد كل واحد فينا ليه طبيعة مختلفة الراجل مش زى الست والست مش زى الطفل الصغير والمدير مش زى العميل،،يعنى احنا ناس مختلفة ماحناش زى بعض عشان كدة كتير بنتخناق مع بعض ونزعل مع بعض واصل المشكلة هو عبارة عن سوء تفاهم يعنى لو احنا حاطينا بعض مكان بعض كل حاجة هتتحل ،يعنى لما واحدة تزعل من واحد انه مابيكلمهاش عشان شغلة ،طب ماتبصى لنفسك ماتنى كمان لو بتشتغلى زيو هتلاقى نفسك كتير ماعندكيش وقت،،او مثلا واحد يضايق من صحبه انه مش هيخرج معاه الويكند ده عشان خارج مع خاطبيته ولا صحبته ياسلام ده قصر ديل ده عشان لو انت مصاحب زيو ماهتصدق اصلا وتبيع صحبك فى ثانية " ان جت الست" ههههههه ولا اللى تضايق من اختها مثلا انها مش فاضية عشان عندها بيت وولاد مانتى كمان لو عندك زيها مسؤليات هتفهمى حياتها
قصدى اننا محتاجين نحس ببعض اكتر من كدة بس كمان مانقولش اننا نتكل على كدة
انا بكلم الجانبيين يعنى مانفضش للناس اللى لازم اهتم بيها واقول مهما هيقدرو لاء اه هما هيقدر بس كمان لو سوقنا فيها هيزهقو ويبقى معاهم حق ساعتها ،القصة بسيطة ومعقدة فى نفس الوقت يعنى احنا محتاجين مانخرسش مشاعرنا ونكبتها لاء نطلعها لبعض ونعرف بعض بشل عملى اننا بنحب بعض بجد ومهتمين ببعض وكمان مانضايقش قوى من الناس اللى حوالينا ونحاول نحط نفسنا مكان الناس اللى بنحبهم عشان المركب تسير فى سلام وامان
الاصل اننا نعيش مع بعض مش اننا نعادى بعض ونقف لبعض على الوحدة ونبقى قاعدين مراقبين بعض فلان عمل وفلان قال ماينفعش وياريت نبص لنفسنا شوية ونعترف باخطأنا فى حق الناس اللى حوالينا وفى حق نفسنا قبل ماهمو يجو يعاتبونا وساعتها مش هنلاقى حاجة نقولها وتبقى النهاية مش لاطيفة
" لو الناس دورت على الف سبب يكرهو بيها بعض ..هيلاقو،،، وكمان لو دورور على الف سبب يحبو بها بعض ..هيلاقو" والحياة اختيارات..........................
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق